Vergeleken met onbeschermde natuurgebieden koelen beschermde natuurgebieden het landoppervlak beter af. In de tropen reduceren dergelijke natuurgebieden de lokale maximumtemperatuur. Dat is belangrijk als beschutting tegen periodes van extreme hitte. In boreale en gematigde gebieden halen beschermde natuurgebieden de dag- en seizoenstemperaturen naar beneden. 

Beschermde natuurgebieden vormen op die manier niet alleen een habitat, maar ook een thermische buffer tegen klimaatverandering. Zo kunnen ze dienst doen als toevluchtsoord voor de biodiversiteit.

"De manier waarop de biodiversiteit reageert op de klimaatverandering wordt voor een groot deel bepaald door het microklimaat van het natuurgebied in kwestie", aldus prof. Pieter De Frenne. "Beschermde natuurgebieden zorgen voor beschutte habitats die reacties van planten en dieren op de opwarming van het macroklimaat kunnen matigen."

Natuurlijke airco

Beschermde bossen vertragen de opwarming van de aarde op een effectieve manier. Boreale bossen warmen zelfs tot 20% trager op dan hun omgeving. Dat is van groot belang voor de soorten in deze gebieden, die sneller opwarmen dan de rest van de wereld. Beschermde natuurgebieden dienen als een natuurlijke airco voor de aanwezige soorten.

In het behoud van natuur en soorten spelen beschermde gebieden al langer een belangrijke rol. De klimaatverandering kan dat echter op het spel zetten. "Dit onderzoek is het bewijs dat de biodiversiteits- en klimaatcrisis tegelijkertijd moeten worden aangepakt", aldus de auteurs van de studie.

Het onderzoek

Vanuit de UGent werkte het Forest & Nature Lab van de faculteit Bio-ingenieurswetenschappen mee aan het onderzoek, dat gecoördineerd werd door de Chinese Academy of Sciences, in samenwerking met de Nanjing University of Information Science and Technology (China) en het WCMC Europe.

De studie kwam tot stand met steun van het Strategic Priority Research Program van de Chinese Academy of Sciences, en de European Research Council (ERC) binnen het EU-programma Horizon 2020.

Meer info

• Prof. Pieter De Frenne
• Het wetenschappelijke artikel: DOI: 10.1126/sciadv.abo0119